Zondag: Super Express naar Kyoto (niet per ongeluk!)

8 september 2016 - Kyoto, Japan

We zijn nu bij zondag aangeland, dus ik loop nog maar vier dagen achter. Voorlopig stop ik even met het monteren van video's, want dat kost me onevenredig veel tijd. Dat doe ik wel als we weer terug zijn.

Zondag was een reisdag, we gingen van Tokyo naar Kyoto. De namen lijken natuurlijk erg op elkaar (zoals één van onze slimme lezertjes op Facebook reeds opmerkte). Kyoto was tot 1648 (einde van de Edo periode) de hoofdstad van Japan. De naam betekend dan ook niets anders dan "Hoofdstad". Toen de keizer naar de stad ging die toen nog Edo heette, werd dat automatisch de hoofdstad, aangezien Kyoto al bestond werd de naam Edo veranderd in Tokyo, en dat betekent "Oostelijke hoofdstad". Ik zie overigens niet in hoe dit taalkundig kan werken, maar mijn Japans is ook niet meer wat geweest is...

We wilden dus op tijd zijn voor de Shinkansen, en dat is gelukt.....we waren maar 1,5 uur te vroeg!! De afstand van Tokyo naar Kyoto is iets meer dan 450 km en deze afstand wordt afgelegd in 2 uur en 3 kwartier. Heel comfortabel, maar wel veel tunnels, zeker in het begin. Op de video pagina heb ik nog even het korte filmpje, dat ik met de actioncamera gemaakt heb, geplaatst (voor de niet Facebookers onder jullie). Let op de gps snelheid!

De eerste Shinkansen reed in 1964, de naam Shinkansen betekent: "Nieuwe Lijn" en slaat dus eigenlijk op de spoorlijn en niet op de trein. De officiële naam voor de trein is: "Super Express", maar die (nogal saaie, heel erg 60-er jaren klinkende) naam gebruikt niemand meer. De trein is heel veilig en heeft tot nu toe nog niemand het leven gekost, althans door ontsporing of botsing.  Dat wil niet zeggen dat de trein absoluut veilig is, want er zijn wel degelijk in totaal 3 doden gevallen. Eén doordat hij ongelukkig tussen de deuren terecht kwam, en de overige twee doordat iemand in de cabine zelfmoord pleegde door zichzelf aan te steken, en daarbij heeft iemand anders ook nog het leven verloren.

De trein heeft een heel effectief systeem om te reageren op aardbevingen. Het systeem zorgt ervoor dat als het een aardbeving detecteert, de trein automatisch meteen stopt. Tot nu toe heeft dat blijkbaar erg goed gewerkt. Want hier komen heel veel aardbevingen voor.

Aangekomen op het station in Kyoto-Shi (de toevoeging Shi betekent "stad", zodat er geen verwarring met de regio ontstaat) vertelde Google Maps ons eerst dat we nog maar 146 km naar het hotel moesten lopen. Daar schrokken we eigenlijk wel een beetje van, want we hadden 2 km verwacht. Toch nog maar even geverifieerd of we inderdaad op het goede station waren uitgestapt, en toen bleek dat de gps nog een beetje van slag was van de snelle reis (gelukkig!). Na zo'n 20 minuten lopen in de zeer vochtige en warme lucht aangekomen bij het hotel het "Karasuma Kyoto Hotel". Prima hotel, maar wel een paar tandjes minder dan het hotel in Tokyo. De prijs is dan ook een stuk lager. Er staan (en niet zitten!) 6 mensen achter de balie (de hele dag), ook als er geen gasten aanwezig zijn. Ze zijn allemaal heel hongerig om een klant te bedienen. De koffer was inderdaad gearriveerd, en stond al op de kamer. Prima kamer, alleen de badkamer  is een beetje aan de krappe kant (1, 5 m x 1 m). Er zit een ligbad in, maar dat is alleen geschikt voor de inwoners van Hobbiton. In alle badkamers valt overigens op dat ze niet voor Europeanen zijn gemaakt. De wasbak zit net boven je knieën, en als ik rechtop voor de spiegel sta zie ik de bovenste helft van mijn hoofd niet meer (en ik ben maar 1,75 m lang!).

Nog maar drie dagen achter...

Groetjes!

Foto’s

2 Reacties

  1. Mémé:
    9 september 2016
    Over kleine meubels gesproken, dan is dat niets vergeleken bij de meubels die wij hadden moeten huren voordat onze meubels arriveren in Tokyo. Het waren mini-mini meubels. Eettafel was maar 60 cm hoog, salontafel was maar 30 cm hoog. En dat waren " westerse stijl" meubels! Bij aardbevingen moet je onder de salon- of eettafel kruipen. Kan je dat hierbij voorstellen? Echt niet dus ;-p
  2. Frank:
    11 september 2016
    Ha die Meme,
    Leuk om dit te horen. Een gids vertelde ons, dat in haar ouderlijk huis er in principe maar 1 kamer was met een grote kast. Afhankelijk van het tijdstip van de dag werden de "meubels" uit de kast gehaald, respectievelijk erin gezet. 's Nachts een slaapkamer, tijdens de maaltijden een eetkamer, en de overige tijd een woonkamer. Zo slecht hebben wij het dus niet met zijn tweeën in een 5 kamer woning!