The Long and Winding Road...

Vandaag weer een dag die grotendeels werd doorgebracht in de auto, alhoewel de afstand niet zo heel erg groot was (300 km), hebben we er ruim 5,5 uur over gedaan.

Dit komt voornamelijk doordat er om de 50 meter wel een bocht is, en met name als het daarna steil omlaag gaat begint het af en toe op een pretparkattractie te lijken (ook niet verkeerd, maar niet 5,5 uur lang). Wat ook niet helpt, is dat er af en toe mensen zijn die niet weten dat een automaat ook een berg-stand heeft, en dan met 40 km/u de helling op proberen te komen.

In die 300 km zit overigens ook nog een rondje van 45 km ingesloten. We kwamen namelijk langs de weg een bord tegen waarop stond dat het volgende benzinestation 90 km verderop was, en we hadden nog minder dan een kwart tank te gaan. In een auto die, als je heel voorzichtig rijdt, 1 op 8 haalt is dat niet veel.

Normaal zie je zo'n bord bij een benzinestation of als je de bebouwde kom verlaat. Hier stond het bord 15 km nadat we de laatste stad waren gepasseerd. Omdat we toch terug moesten hebben we nog even een extra ommetje gemaakt via "Cape Foulwind", waar we toch nog wat mooie plaatjes hebben proberen te schieten:

Uiteindelijk langs een slingerende kustweg hebben we de bestemming Punakaiki bereikt. We hebben hier weer een lodge, en zitten zo'n 50 meter van de kust.

Die bestaat hier uit een 3 meter hoge dam van puin, Het schijnt hier nog wel eens zodanig te spoken dat de golven daar over heen slaan. Daar kunnen we ons wel wat bij voorstellen, want vandaag is het zonnig, met een licht windje en het is 23 graden (Ik kon het niet nalaten om dit toch nog even te vermelden. Ik heb namelijk zojuist nog even op de buienradar gekeken voor het weer in Nederland. Sterkte!!), en nu al zijn er stukken waar het schuim gedeeltelijk overheen slaat. Niet zo vreemd als je je realiseert dat ze aanloop hebben gehad van ruim 1000 km.

P.S. Vandaag nog geen Finnen gesignaleerd, ik begin ze al een beetje te missen.....