Dinsdag en Woensdag: Manga, kimono's en de geheime boeddha politie

Ik zit nu in "The Zone", dus ga ik maar weer verder om te proberen de achterstand verder in te halen.

Na de loop, regen en zweet dag van gisteren, kregen we natuurlijk op dinsdag de rekening gepresenteerd in de vorm van een forse verkoudheid. Het advies van de "Health app" op onze telefoon, die na 14 km wandelen (ca. 18000 stappen) de mededeling deed dat we meer moesten bewegen (dat zegt-ie namelijk altijd), leek ons in dit geval niet zo van toepassing. We hadden gelukkig een rustdag ingepland, maar ondanks het niesen en hoesten besloten we toch nog eventjes naar het "International Manga Museum" te gaan. Niet omdat we zoveel interesse op dat gebied hebben, maar omdat (we blijven Nederlanders) we het kaartje gratis kregen bij de boeking van het hotel!

Blijkbaar is er een hele wereld aan ons voorbijgegaan, want Manga blijkt een wereldwijde heel belangrijke cultuurvorm. De dag dat die mededeling werd gedaan waren we waarschijnlijk even afwezig, of (nog waarschijnlijker) zijn we er gewoon te oud voor. De aanblik van duizenden stripboeken (in het Japans) in een soort bibliotheek zijn niet echt ons idee van een dagje uit. Het meest interessante deel van het museum, was een tentoonstelling over de Japanse basisschool waar het gebouw oorspronkelijk voor werd gebruikt. Maar goed het was gratis, en het houd je van de straat!

De rest van de dag doorgebracht, door met ons zelf heel tevreden te zijn dat we voldoende zakdoeken hebben meegenomen!

Ondanks enige twijfel, aangezien de verkoudheid aardig aan het doorzetten was, toch maar op de tour van de volgende dag gestapt (woensdag). Dit was gelukkig met de bus, maar dat hebben we geweten. De mensen die Facebook frequenteren, hebben het allemaal kunnen zien, aangezien we daar een soort "day in the life of.." hebben gedaan.

De gids die dag was een wat oudere Japanse dame, die je het best kunt omschrijven als "overenthousiast", en dat was nog zwak uitgedrukt! We hebben die dag 1 kasteel, 1 paleis, 3 Shinto tempels en 1 Boeddhistische tempel gezien. Je kan het ook overdrijven. Ik ga ze niet allemaal omschrijven, ik zal hier een lijstje geven, gevolgd door wat foto's, dan kunnen jullie zelf even bij Wikipedia op bezoek gaan. Ik zal nog wel enkele van de ervaringen van de dag beschrijven.

Allereerst het lijstje:

1. Kasteel Nijo
2. De Kinkakuji Tempel, oftewel "The Golden Pavilion" (Shinto)
3. Het Kyoto "Imperial Palace"
4. De "Heian Shrine" (Shinto)
5. De "Sanjūsangendō Tempel"(Boeddhistisch)
6. De "Kiyomizu Tempel"(Shinto)

Kasteel Nijo:

De Kinkakuji Tempel:

Kyoto "Imperial Palace":

De "Heian Shrine":

De "Sanjūsangendō Tempel" (voor de duidelijkheid: deze foto is dus absoluut niet door mij genomen, maar gedownload van de FB pagina van de tempel!!! Je weet maar nooit wie dit ziet ;-)

De "Kiyomizu Tempel":

Nog steeds de "Kiyomizu Tempel", maar let op de kimono's!

Het was overal heel erg druk, op zich niet vreemd hier, maar op deze dag was het wel heel erg. Voornamelijk veel schoolklassen. De enige uitzondering hierop was het Keizerlijk Paleis, maar dat kwam vooral omdat het een ontzettend groot terrein was.Het meest indrukwekkende was de Boeddhistische tempel. Daar stonden duizend (jawel 1000) Boeddha beelden op een rij (we hebben ze overigens niet geteld, maar het waren er sowieso erg veel). Kortom een indrukwekkende aanblik. Natuurlijk mocht je hier nou net niet fotograferen. Ons werd verteld hier een soort anti-camera schrikbewind door de monniken was ingesteld. Als je werd gezien terwijl je een foto nam, werd de camera onmiddellijk in beslag genomen. Gelukkig kan je op internet wel foto's vinden, dus ik zal er een gedownloade foto bij zetten. Ik hoop wel dat dit geen bezoek oplevert van de geheime Boeddha politie, als we weer terug zijn, om een huiszoeking uit te voeren. We houden jullie van de eventuele verdere ontwikkelingen op de hoogte!

Het geheel werd onderbroken door de slechtste lunch die we tot nu toe hebben gehad. Alle lunches die ons werden voorgezet tot nu toe, waren van uitstekende kwaliteit. Veelal traditionele Japanse gerechten. De lunch hier leek meer op een buffet in een huis van bewaring (niet dat ik daar ervaring mee heb, maar je ziet wel eens een tv programma!). Als het niet op was, dan was het wel bijna koud.

Bij Tempel nr. 6 was het ook verschrikkelijk druk. Wat opviel was, dat er heel veel dames in Geisha en heren in Samoerai kimono's rondliepen. Wij hadden al eerder gehoord hoe dat precies in elkaar zit, maar nog niet gezien in deze aantallen. De regel in Japan is, dat als mensen in kimono ziet rondlopen, dan zijn dat geen Japanners, maar Chinezen. De Japanners dragen wel eens een kimono, maar dat proberen ze tot 2 a 3 keer in hun leven te beperken (huwelijk, dag dat je 20 (=volwassen) wordt, of dergelijke gelegenheden). Het is namelijk een ontzettend gedoe om het ding aan te trekken (zeker voor de dames), en het zit voor geen meter, zeker niet bij warm weer. Dus als ze het kunnen vermijden, dan doen ze dat. De Chinezen daarentegen schijnen een soort fetisj te hebben voor het rondlopen in die dingen. Je ziet ze dan ook de hele tijd selfies maken, en dat ziet er dus niet uit! Ik merk zojuist dat het Google woordenboek het woord "selfies" niet herkend....apart!

Uiteindelijk waren we rond half zeven weer in het hotel.  De verkoudheid was bij ons beiden aardig afgenomen, dus misschien blijkt daar uit dat het bezoeken van veel tempels, naast je spirituele, ook nog je fysieke gezondheid goed doet!

Groetjes!