Argentinië uit, altijd lastig

Vandaag een dag, die we zelf invullen. Een groot deel daarvan werd gebruikt om het "Museum of New Zealand" (Te Papa Tongarewa) te bezoeken. Het meest indrukwekkende wat daar op dit moment te zien is, is de tentoonstelling over De Nieuw Zeelanders en Australiërs (ANZAC) in Galipoli in Turkije tijdens de 1e Wereldoorlog.

De Engelsen wilde Turkije bezetten en hadden het idee om Istanboel via de Dardanellen te bereiken. Dit was een ontzettend riskante operatie, en wat doe je dan? Je zet legers uit je koloniën in. Dat doet in Engeland niet zo'n pijn. In de tentoonstelling wordt gebruikt gemaakt van een aantal realistische wassen beelden van ruim 2 keer de normale afmetingen. De details zijn enorm, en het is erg indrukwekkend om te zien.

De aanval was kansloos. Na 8 maanden en duizenden doden, werd de poging opgegeven. Een groot deel van de overlevenden werd na een aantal maanden, alsnog naar België en Frankrijk gestuurd. Na de 1e wereldoorlog was de band tussen Nieuw Zeeland en Groot Brittannië aanzienlijk bekoeld. Voor meer informatie: https://www.tepapa.govt.nz/visit/exhibitions/gallipoli-scale-our-war

Terug naar het heden. 

We zaten in het Novotel Wellington. Op zich een goed hotel (4,5 sterren).  We hebben in het verleden goede ervaringen met de hotelketen opgedaan. Totdat we de eerste ochtend bij het ontbijt aanschoven. De ontbijtzaal zat vol met ongeveer 80 Argentijnse rugbyspelers tussen de 16 en 18 jaar. Kortom het leek wel een jeugdherberg. Met moeite hebben we nog wat eten van de hongerige wolven kunnen bemachtigen. Kan allemaal gebeuren. De volgende ochtend precies hetzelfde. Het hotel personeel begreep dat de normale gasten hier niet blij van werden. Toen we gingen klagen, werd aangeboden dat we konden eten in de vergaderkamer van het hotel. Dat was een stuk rustiger. Even later op de kamer werden we gebeld door de dienstdoende manager. We kregen een goede fles rode wijn aangeboden, en de de eerste nacht hoefden we niet te betalen (zo'n €200).

De dag daarop waren onze Argentijnse vrienden gelukkig verdwenen. De General Manager van het hotel heeft ons aan het ontbijt nogmaals haar excuus aangeboden. Zo los je zoiets dus op!

Daarna vertrokken naar vliegveld, en onze speelgoed auto ingeleverd. De vlucht naar Auckland was zonder problemen, en rond 10:30 uur geland in Auckland. Hier weer een echte auto gehuurd (een Mitsubishi Outlander).

Auckland ligt zo'n 25 km noord van het vliegveld, en ons hotel ligt in het centrum van de stad. Na een half uurtje het hotel bereikt, en we hoefden maar één keer rond te cirkelen om aan de goede kant van het hotel te komen.

Intussen is het hier eindelijk zomer geworden met temperaturen tussen de 20 en 23 graden.